به نقل از «ایرنا»

نظام آموزش و پرورش برنامه ای برای تربیت کودکان ندارد

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۵۸۸۱۵

به گزارش ایرنا منصور کوهی رستمی سه شنبه در جشنواره استانی قصه گویی " نهال امید" کتابخانه های عمومی خوزستان در محل نمایشگاه دائمی اهواز با بیان اینکه در حوزه کودک باید بیش از این برنامه ریزی ، صحبت و گفت و گو کرد تا دوران شیرینی برای کودکان رقم بخورد افزود: بسیاری از پژوهشگران معتقدند در ایران افراد دوران کودکی خوبی را پشت سر نمی گذارند و به سرعت وارد دوران بزرگسالی می شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی یکی از بحران های جدی در کشور را بحران دوران کودکی عنوان کرد و اظهار داشت: سه نهاد خانواده، آموزش و پرورش و نهادهای وابسته به دولت برای دوران کودکی برنامه ریزی می کنند که معمولا برنامه قوی برای این دوران ندارند.

کوهی رستمی افزود: در نهاد خانواده برنامه ریزی ها بیشتر بر رشد بیولوژیک کودک متمرکز بوده و آنهم تنها تامین پوشاک و خوراک کافی است.

رییس انجمن ارتقای کتابخانه های عمومی کشور ادامه داد: این سه نهاد به درستی وظایف خود را در دوران کودکی انجام نمی دهند به همین منظور باید نهادهای فرهنگی برنامه هایی را برای پرورش و تربیت بهتر کودکان داشته باشند تا دوران شیرینی را پشت سر بگذارند.

وی با انتقاد از آموزش و پرورش به دلیل نداشتن برنامه برای تربیت و رشد کودکان اظهار داشت:  کودک پس از گذراندن دوران کودکی وارد سن بزرگسالی و محیط جامعه شده و در این دوران از برنامه های نهادهای فرهنگی بهره مند می شود.

کوهی رستمی اظهار داشت: نهاد کتابخانه ها که متولی کودک و نوجوان در حوزه کتابخوانی است آنگونه که باید در این حوزه ورود نکرده است، کودک را باید با ادبیات کودک به گونه ای تلفیق کرد تا بتواند بیشترین زمان را برای اندیشه مندی داشته باشد.

رییس انجمن ارتقای کتابخانه های عمومی کشور بیان کرد: کودک را با تمام ویژگی های رشدی باید بشناسیم ، نهادی مثل کتابخانه های عمومی باید به خانواده ها کمک کند تا کودکان خود را بشناسند.

وی افزود: نهاد کتابخانه های عمومی کشور سه هزار کتابخانه در اختیار دارد که با هم افزایی با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با یک هزار کتابخانه می تواند کارهای ارزنده ای را برای گسترش کتابخوانی و قصه گویی برای کودکان انجام دهد.

در جشنواره استانی قصه گویی نهال امید ۱۲ نفر برگزیده شدند.

برچسب‌ها مدارس ادبیات کودک و نوجوان نهاد كتابخانه های عمومی کشور خوزستان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجلاس اوآنا مدارس ادبیات کودک و نوجوان نهاد كتابخانه های عمومی کشور خوزستان مدارس ادبیات کودک و نوجوان نهاد كتابخانه های عمومی کشور خوزستان کتابخانه های عمومی عمومی کشور دوران کودکی کتابخانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۵۸۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست

مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آن‌ها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.

انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.

امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.

اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی‌ ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.

دو چیز ثابت است:

۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.

۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.

دو چیز روشن است:

۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.

۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.

پیشنهادها:

۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.

۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.

۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.

۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.

۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.

۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهم‌ترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.

۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.

۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.